Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Ναζί: χριστιανοί ή οπαδοί της αρχαίας γερμανικής θρησκείας;

                                  

                                                      


Λόγω των πολιτικών ανακατατάξεων στην χώρα μας, τον τελευταίο καιρό έχει αναζωπυρωθεί μία συζήτηση για τις θρησκευτικές αντιλήψεις του ναζιστικού κόμματος(NSDAP). Αρκετοί χριστιανοί προσπαθούν να ταυτίσουν την ναζιστική κοσμοθεωρία με την αρχαία γερμανική θρησκεία. Στόχος τους είναι να εκμεταλλευτούν το αρνητικό κλίμα εις βάρος του ναζισμού ώστε να πλήξουν το γόητρο των εθνικών θρησκειών.

Από την άλλη μεριά πολλοί Έλληνες και ξένοι πολυθεϊστές αρνούνται κατηγορηματικώς την οποιαδήποτε σχέση των Ναζί και του Χίτλερ με τον πολυθεϊσμό καθότι υπάρχουν πολλά ντοκουμένα που δείχνουν τους αξιωματούχους του 3ου Ράιχ να συνεργάζωνται με χριστιανούς ιεράρχες. Σκοπός τους είναι να χρεωθεί ο χριστιανισμός όσα εγκλήματα καταλογίζονται στον ναζισμό.



Επειδή ο ναζισμός σε πολλές χώρες είναι παράνομη ιδεολογία, η ιστορική έρευνα φορτίζεται συναισθηματικώς αναλόγως με το τί εκ των προτέρων οι συγγραφείς προσπαθούν να συμπεράνουν.

Η θρησκευτική στάση των Ναζί ήταν αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Από την μία μεριά δεν ήθελαν την σύγκρουση με τον χριστιανισμό όπως γράφει στο Mein Kampf ο Χίτλερ. Συγχρόνως προωθούν τον «θετικό χριστιανισμό», όπως τον αποκαλούν, ένα μείγμα φυλετικών ιδεών με χριστιανισμό και απο-ιουδαιοποίηση του Ιησού.

Όμως συνυπάρχει άλλη μία τάση μέσα στην ναζιστική Γερμανία στο ζήτημα της θρησκείας. Το ναζιστικό κόμμα προσπαθεί να αντικαταστήσει την αφοσίωση που είχαν οι πιστοί στην χριστιανική εκκλησία, είτε προτεσταντική είτε καθολική, με την πίστη στον ναζισμό. Αυτή η τάση προσπαθεί να εκβάλλει τον χριστιανισμό από την ναζιστική Γερμανία και να δημιουργήσει μία εθνική κρατική θρησκεία η οποία να έχει ως ιερό βιβλίο το Mein Kampf και κυρίαρχο σύμβολο την σβάστικα αντί τον χριστιανικό σταυρό.

Το πρόγραμμα δημιουργίας της εθνικής κρατικής θρησκείας συνεγράφη από τον Alfred Rosenberg. Ο Rosenberg δεν ήταν ένας τυχαίος αξιωματούχος, ήτο πολιτιστικός και εκπαιδευτικός ηγέτης του 3ου Ράιχ, επομένως η γνώμη του είχε βαρύνουσα σημασία για την κατεύθυνση που ελάμβανε η ναζιστική θρησκευτική πολιτική.

Το πρόγραμμα του Rosenberg είχε 30 σημεία από τα οποία φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήθελε να συντρίψει τον χριστιανισμό. Το παραθέτουμε στα αγγλικά από δύο ιστοσελίδες, και μεταφράζουμε στα ελληνικά ωρισμένα άρθρα του:



Στο άρθρο 5 γράφει, η εθνική εκκλησία είναι αποφασισμένη να εξολοθρεύσει με κάθε μέσον τα περίεργα και ξένα χριστιανικά δόγματα που εισέβαλαν στην Γερμανία το δυσοίωνο έτος 800.

Στο άρθρο 13 γράφει, η εθνική εκκλησία απαιτεί την άμεση διακοπή της εκδόσεως και διανομής της Βίβλου στην Γερμανία καθώς και τις εκδόσεις εφημερίδων και εντύπων θρησκευτικού περιεχομένου.

Στο άρθρο 18 γράφει, η εθνική εκκλησία θα καθαρίσει τους βωμούς της από όλους τους σταυρούς, τις Βίβλους, και τις εικόνες αγίων.

Στο άρθρο 21 γράφει, η εθνική εκκλησία δεν αναγνωρίζει την άφεση αμαρτιών. Έχει την άποψη ότι όταν μία αμαρτία διαπράττεται, θα τιμωρείται αμειλίκτως από τους άφθαρτους νόμους της Φύσεως, και η τιμωρία θα επιβληθεί κατά της διάρκεια της ζωής του αμαρτάνοντος.

Στο άρθρο 22 γράφει, η εθνική εκκλησία αποκηρύσσει τον εκχριστιανισμό των γερμανοπαίδων, ιδίως με την αγιοποίηση του ύδατος και του αγίου πνεύματος.

Στο άρθρο 26 γράφει, η τελετή γάμου μεταξύ Γερμανών ανδρών και γυναικών θα αποτελείται από όρκο πίστεως τοποθετώντας το δεξί χέρι πάνω σε σπαθί. Δεν επιτρέπεται η γονυκλισία στις τελετές της εθνικής εκκλησίας διότι είναι αναξιοπρεπής.

Τέλος στο άρθρο 30 γράφει, την ημέρα της ιδρύσεως της εθνικής εκκλησίας, ο χριστιανικός σταυρός θα αφαιρεθεί από όλες τις εκκλησίες, τους καθεδρικούς ναούς, και τα παρεκκλήσια μέσα στο 3ο Ράιχ και στις γερμανικές αποικίες, και θα αντικατασταθεί από το μόνο ακατανίκητο σύμβολο της Γερμανίας, την σβάστικα.

Βεβαίως αυτό το πρόγραμμα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αλλά καταδεικνύει μία τάση σε ωρισμένα ανώτατα κλιμάκια των ναζιστών αξιωματούχων.

Το ερώτημα αν οι ναζί ήταν χριστιανοί ή πολυθεϊστές είναι διατυπωμένο κατά λανθασμένο τρόπο. Δεν πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου στην μέση. Ως άνθρωπος των άκρων δεν μου αρέσει ο μεσαίος χώρος. Θεωρώ ότι η ναζιστική θρησκευτική πολιτική ήταν ένα κράμα πολιτικής σκοπιμότητος και εθνικο-φυλετικής ιδεολογίας, με διαφορετικές πτυχές και εκφάνσεις. Επιπλέον υπήρχε μία εξελικτική διαδρομή στην ιδεολογία του ναζιστικού κινήματος. 

Μία δομική αλλαγή στην θρησκευτική αντίληψη ενός λαού δεν λαμβάνει χώρα από την μία μέρα στην άλλη. Περνά από κάποια στάδια και κάποιες φάσεις όπου συνυπάρχουν αντικρουόμενα ιδεολογικά στοιχεία.

Πάντως από το πρόγραμμα του Alfred Rosenberg δεν φαίνεται η πνευματική ηγεσία των ναζί να τα πήγαινε και τόσο καλά με τον χριστιανισμό. Ήθελε ταυτοχρόνως γερμανοποίηση του χριστιανισμού με φυλετικές αναφορές, απο-ιουδαιοποίηση του χριστιανισμού με την απόρριψη της εβραϊκής καταγωγής του Ιησού, και την εισαγωγή εθνικών συμβόλων και τελετουργικών ώστε να μην δέχεται ο ναζισμός ανταγωνισμό από ξένες θρησκευτικές αντιλήψεις.

Σκοπός αυτής της πολιτικής ήταν το να προσδώσουν οι ναζί ένα μεταφυσικό υπόβαθρο στην ιδεολογία τους και συγχρόνως να σφυρηλατήσουν την θρησκευτική συνοχή του γερμανικού λαού.

Το κατά πόσον ο «θετικός χριστιανισμός» του Alfred Rosenberg θα αποτελούσε ένα μεταβατικό στάδιο μέχρι την παλινόρθωση της αρχαίας γερμανικής θρησκείας είναι δύσκολο να απαντηθεί παρά μόνον με υποθέσεις, αφού το ναζιστικό καθεστώς κατέρρευσε, χωρίς να προλάβει να ωριμάσει ιδεολογικώς και να αποκτήσει βαθείς ρίζες.

Αν πιστέψουμε την αναφορά για τον Χίτλερ στο ημερολόγιο του Goebbels με ημερομηνία 8 Απριλίου 1941, «ο Χίτλερ μισεί τον χριστιανισμό επειδή σακάτεψε ο,τιδήποτε ευγενές στην ανθρωπότητα», διαπιστώνουμε μία σειρά αντιφατικών δηλώσεων. Δημοσίως ο Χίτλερ δεν επιτίθεται στον χριστιανισμό, αλλά κατ’ ιδίαν τον μισεί.

Οι Martin Bormann και Joseph Goebbels, δύο κορυφαίοι αξιωματούχοι, ήταν η αιχμή του δόρατος του ναζιστικού αντικληρικαλισμού και της Kirchenkampf (εκκλησιαστικής συγκρούσεως). 

Ιστορικώς έχει καταγραφεί μία διαρκής σύγκρουση του ναζιστικού καθεστώτος με το χριστιανικό κατεστημένο, το ζήτημα είναι τί ερμηνεία δίνουμε σε αυτό το γεγονός. Και οι μπολσεβίκοι του Λένιν συγκρούστηκαν με τον χριστιανισμό, αλλά δεν επανέφεραν την αρχαία σλαβική θρησκεία.

Η εκτίμησή μου είναι ότι τα ανώτατα κλιμάκια των Ναζί ευρίσκοντο σε μία τροχιά συνολικής αναθεωρήσεως των ιδεολογικών βάσεων του χριστιανισμού, χωρίς να έχουν κατασταλάξει στο τί θα τον αντικαταστήσει, είτε γιατί τους πρόλαβε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, είτε γιατί είχαν τοποθετήσει την ανοικτή σύγκρουση με τον χριστιανισμό σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου